Een jongen was je ….. maar een domme jongen. Was het de adolescente overmoed? Had je niet opgelet op school? Nee, juist omdat je zo netjes geleerd had en naar Nederland was teruggekomen met aanbevelingen van de beste professoren ter wereld werd jij in de jaren tachtig gevraagd om strategisch verkenner te worden. Diverse adviescommissies van de regering wilden allemaal verkenningen van de toekomst. En jij voelde je gevleid. Ik schrijf aan jou, mijn jonge ik, nu meer dan twintig jaar later, een brief op verzoek van de CPNB in het kader van het Boekenweekthema : “Jong zijn in de wereld van innovatie”.

Wat wist jij het allemaal zeker in de jaren tachtig. Jij en de andere titaantjes, want toegegeven, ook toen sprak iedereen elkaar na. Jullie wisten zeker dat kernenergie na de vreselijke ongelukken met de reactoren op Three Mile Island en in Tsjernobyl een doodlopend pad was. De prijs van ruwe olie bleef door innovatie twintig jaar lang zeer laag, precies zoals jij dat voorspelde op basis van vertrouwen in de markt. Dat was precies in overeenstemming met de colleges economie. Jammer dat jij er kennelijk even niet bij was toen het leerstuk werd behandeld dat de economische wetenschap wel naar achteren maar niet naar voren kan kijken. Zullen we zeggen dat je tijdens dat college in de kroeg zat met de economiestudenten die later bankier op Wall Street zouden worden?

Je zult versteld staan dat de prijs van ruwe olie ondanks de economische crisis zich nu al enige tijd tussen $ 80 en $ 150 per vat beweegt en dat alternatieve-energie titaantje Wouter van Dieren tegenwoordig pleitbezorger is van de bouw van nieuwe kerncentrales, zei het hele kleine. Wat moet Herman Damveld van Technisch Weekblad daarvan vinden?

Als technologieverkenner wist jij in de jaren tachtig ook zeker dat Europese industriële bedrijven de innovatiestrijd met Japan zouden verliezen. Net als andere toekomstverkenners heb je de impact van het Internet en van China gemist. Het debâcle met de gesubsidieerde kolengravers van RSV betekende voor jou het einde van industriepolitiek in Nederland. Philips zou in 1985 als going concern nul waarde hebben gehad. Logisch dat het Nederlandse industriële erfgoed in de vorm van Akzo-vezels, Fokker, Hoogovens en DAF Trucks aan de hoogste buitenlandse bieder – voor weing – van de hand werd gedaan. Het zal je verbazen, en de nodige bescheidenheid bijbrengen, te horen dat dit jaar de regering weer € 50 miljoen subsidie heeft verleend voor een herstart van Fokker. Grootvader’s Spijker heeft met € 450 miljoen subsidie het Zweedse Saab gekocht. Na dertig jaar is de Amerikaanse industrie nog steeds de meest innovatieve. Nederland handhaaft zich. En, o ja, met Japan gaat het niet zo goed, zelfs niet met het door jou zo geprezen Toyota.